راهنمای نویسندگان

شیوه­نامه نگارش نشریه پژوهش­نامه تاریخ تشیع

 

  • مقاله‌های برخوردار از ارزش علمی، در همه زمینه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های تاریخ تشیع، برای بررسی و چاپ در مجله پذیرفته خواهد شد.
  • هیئت تحریریه مجله در پذیرش یا رد و ویرایش مقاله‌ آزاد است.
  • مسئولیت مطالب مقاله‌ چاپ شده در مجله، بر عهده نویسنده یا نویسندگان است.
  • تنها مقاله‌هایی داوری و چاپ می‌شود که حاصل پژوهشی بدیع باشد و در جایی دیگر منتشر نشده باشد.
  • مقاله‌هایی که برای این مجله فرستاده می‌شود، نباید به طور هم‌زمان برای مجله‌های دیگر فرستاده شود.
  • چنانچه مقاله‌ای چند نویسنده داشته باشد، تمام مکاتبات و مسؤولیت مقاله با نویسندۀ مسؤول یا ارسال کننده مقاله است.
  • حق ردّ یا پذیرش و نیز ویراستاری محتوایی مقاله‌ها برای مجله محفوظ است.
  • همه مسؤولیت‌های علمی و حقوقی مقاله بر عهدۀ نویسنده/نویسندگان است.
  • ترتیب مقالات در هر شماره مجله بر اساس نظم تاریخی است.
  • مقاله ارسالی باید دارای قسمت‌های زیر باشد:
  • عنوان
  • چکیده فارسی و انگلیسی
  • کلیدواژه
  • مقدمه (طرح مسئله و پیشینه پژوهش، شرح پرسش یا فرضیه‌های اصلی، روش، هدف و ضرورت پژوهش)
  • پیکره (بخش‌های گوناگون مقاله)
  • نتیجه
  • فهرست منابع
  • چکیدۀ فارسی مقاله، یک پاراگراف (حداکثر150 کلمه) و چکیدۀ انگلیسی، ترجمۀ چکیدۀ فارسی باشد.
  • عنوان مقاله کوتاه، گویا و بیان‌کننده محتوای مقاله باشد.
  • حجم مقاله بیش از 6000 کلمه نباشد.
  • مقاله در محیط Word 2010 یا نسخه‌های جدیدتر آن با قلم IRLotus حروف‌‌نگاری شود و قوانین نگارش و تایپ رعایت گردد.
  • «ها»ى نشان جمع با نیم‌فاصله از کلمۀ قبل خود جدا نوشته مى‌شود (معمولا با گرفتن همزمان Ctrl و علامت "-" ).
  • بنویسیم: دیوان‌ها                        ننویسیم: دیوان ها/دیوانها
  • «اى» نشانۀ نکره یا نسبت، پس از کلمات مختوم به «ھ» ناملفوظ، با نیم‌فاصله نوشته مى‌شود:
  • بنویسیم: برنامه‌اى جامع                  ننویسیم: برنامه اى جامع
  • بنویسیم: نیروهاى فرامنطقه‌اى ننویسیم: نیروهاى فرا منطقه اى
  • تمام اسم‌ها، صفت‌ها، قیدها و نیز حرف‌هاى مرکب با نیم‌فاصله نوشته مى‌شود:
  • توسعه‌طلبى، دل‌نگرانى، سازماندهى‌شده، فرصت‌طلبانه، پرهزینه، به‌زودى، به­ویژه، به‌تدریج، درواقع، بررغم، درمورد، ازبراى، به‌عنوان، به‌منزله، به‌سبب، به‌خاطر، به‌واسطه
  • صفت‌هاى تفصیلى و عالى با نیم‌فاصله نوشته مى‌شود: بزرگ‌تر، بزرگ‌ترین
  • نشانۀ «مى» در آغاز فعل با نیم‌فاصله نوشته مى‌شود: مى‌نویسد، مى‌نوشت
  • حروف ربط مرکب با نیم‌فاصله نوشته مى‌شود: چنان‌که، درصورتى‌که، آن‌که، وقتى‌که، همین‌که، چنان‌چه
  • کلمات مختوم به «ه» غیرملفوظ، در صورت اضافه شدن به کلمۀ بعدى، بدون «ء» یا «ى» نوشته مى‌شود: درباره موضوع، هفته آینده
  • کلمه «درباره» پیوسته بدون «ء» نوشته مى‌شود.
  • علامت‌هاى تنوین در کلمات منوَّن اظهار نمى‌شود: عملا، اتفاقا
  • در «عبارت‌هاى فعلى»، که دست‌کم از یک حرف و یک اسم و یک فعل ساخته مى‌شوند، حرف اضافه، نزدیک به اسم (نیم‌فاصله) نوشته مى‌شود: به‌خدمت گرفتن، ازپس کار برآمدن، ازیاد بردن
  • سال‌هاى فاقد علامت اختصاری، قمرى­اند و سالهای شمسی با «ش» و میلادی با «م» نمایش داده مى‌شود.
  • بعد از آوردن اعداد در آغاز سطور جهت شمارش، نقطه مى‌آید نه خط تیره 1.   2.    3.
  • کلمات حتى‌الامکان مشکول نشود: ننویسیم «جُستار»  بنویسیم: «جستار»
  • علایم سجاوندى (،-؛-:-و . . .) هیچ‌گاه قبل از پرانتز یا گیومه نمى‌آیند، بلکه بعد از آنها درج مى‌شوند:
  • مثال: این سخن سعدى که «مستعجل به سر درآید»، هشدارى است براى شتابندگان.
  • تمام علایم سجاوندى نسبت به کلمۀ قبل بى‌فاصله و با کلمۀ بعدى با یک فاصله کامل نوشته مى‌شود.
  • اسامی خاص شکل­گذاری شوند: ابوذَرِ غِفاری، ابوحاتِم سِجِسْتانی، دینَوَر
  • آیات قرآنی، روایات و عبارتهای عربی، اعراب­گذاری و ترجمه شوند.
  • درج ارجاعات به منابع در متن به صورت (نام اشهر نویسنده، جلد/ صفحه) آورده شود و در صورت استفاده از دو یا چند اثر از یک نویسنده، نام اثر نیز آورده شود. مثال:‌  (William, 28-1) یا (مسعودی، مروج الذهب، 2/57؛ همو، التنبیه، 98).
  • ارجاعات توضیحی، ضبط لاتین کلمات، شرح اصطلاحات و غیره در پانویس آورده شود.
  • فهرست منابع به ترتیب حروف الفبا و به ترتیب زیر آورده­شود:
  • کتاب: نام خانوادگی (اَشْهر)، نام، عنوان کتاب، نام مترجم یا مصحّح، محل نشر، نام ناشر، سال چاپ.
  • مقاله: نام خانوادگی، نام، «عنوان مقاله»، نام مجله، جلد (نوبت)، سال و ماه انتشار.